پست اول

جند روز پیش داشتم یه قسمت از سریال کمدیseinfeld رو میدیدم. ماجرای این قسمت از این قرار بود که جرج (یک بازنده واقعی، البته واقعی به معنای رئال و ملموس) برای اینکه یه تغییری تو زندگیش بده و بتونه از شکست های متعدد عشقی و کاری و اجتماعی و … خلاص بشه تصمیم گرفته بود هر فکری که به ذهنش میرسید رو قبل از اجرا برعکس کنه. و جالب اینکه در نهایت نتیجه خوبی از این کارش گرفت و کاملاً موفق شد. من با دیدن این قسمت رفتم تو این فکر که خیلی هم ایده ی بدی نیست که نگاه کنم به زندگیم ببینم چه کارایی رو برعکس انجام می‌دم. از اونجایی که من متولد و بزرگ شده برعکس ترین کشور دنیا هستم عادت دارم خیلی کارها رو برعکس انجام بدم. مثلاً :

یه مدت بود می‌خواستم یه وبلاگ درست کنم تا هر از چندگاهی توش بنویسم. اما این مخ ایده‌آل گرای عجیب غریب وسوسه‌ام کرد که به جای وبلاگ یه سایت طراحی کنم. حالا اینکه چرا می‌خواستم سایت طراحی کنم، رو راست بگم برای اینکه mac یه نرم‌افزار عالی برای اینکار داره (iweb). فقط استدلال رو داشته باش:

چون یه نرم‌افزار خوب برای طراحی سایت دارم پس سایت طراحی می کنم.

پس تصمیم گرفتم سایت طراحی کنم. بعد که شروع کردم به طراحی، دیدم خب من که محتوای کافی برای قرار دادن تو سایت ندارم. پس چی کار کنم؟ خب پس صبر می‌کنم تا اونقدر مطلب داشته باشم که ارزش داشته باشه یه سایت درست کنم (و باز هم زیبایی استدلال رو دریابید). و این شد که این چرخه معیوب (سایت به خاطر iweb ---> مطلب به خاطر سایت) افتاد تو بن بست. به هر حال جرج با این کارش باعث شد که بی خیال apple و iweb و سایت بشم و تصمیم برعکسمو یه بار دیگه بر عکس کنم تا نتیجه درستی بگیرم (امیدوارم).

در نتیجه سلام این اولین پست وبلاگ جدیدمه. در مورد محتوای وبلاگ هنوز تصمیم قطعی نگرفتم ولی سعی می کنم بیشتر مطالب به درد بخور بنویسم تا تراوشات ذهن. چون بقیه به اندازه کافی تراوشات زیبا دارند که آدمو سرگرم کنه. ولی هر وقت هم که تراوشات مخم زیاد شد یه چیزایی می نویسم.